ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺑﺮﺕ ﺩﻭﻭﻧﺴﻨﺰﻭ ﻠﻒ ﺑﺎﺯ ﺑﺰﺭ ﺁﺭﺍﻧﺘﻨ، ﺲ ﺍﺯ ﺑﺮﺩﻥ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻭ ﺩﺭﺎﻓﺖ چک ﻗﻬﺮﻣﺎﻧ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻭﺭﺑﻦ ﺧﺒﺮﻧﺎﺭﺍﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺭﺧﺘﻦ ﻣ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﺷﻮﺩ.
ﺲ ﺍﺯ ﺳﺎﻋﺘ، ﺍﻭ ﺩﺍﺧﻞ ﺎﺭﻨ ﺗ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﺎﺷﻨﺶ ﻣ ﺭﻓﺖ ﻪ ﺯﻧ ﺑﻪ ﻭ ﻧﺰﺩ ﻣ ﺷﻮﺩ.
ﺯﻥ ﺮﻭﺯﺶ ﺭﺍ ﺗﺒﺮ ﻣ ﻮﺪ ﻭ ﺳﺲ ﻋﺎﺟﺰﺍﻧﻪ ﻣ ﺍﻓﺰﺍﺪ ﻪ ﺴﺮﺵ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺑﻤﺎﺭ ﺳﺨﺖ ﻣﺸﺮﻑ ﺑﻪ ﻣﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻭ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺮﺩﺍﺧﺖ ﺣﻖ ﻭﺰﺖ ﺩﺘﺮ ﻭ ﻫﺰﻨﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻧﺴﺖ.
ﺩﻭ ﻭﻧﺴﻨﺰﻭ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﺮ ﺣﺮﻓﻬﺎ ﺯﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺮﻓﺖ ﻭچک ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺭﺍ ﺍﻣﻀﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟ ﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺯﻥ ﻣ ﻓﺸﺮﺩ ﻔﺖ:ﺑﺮﺍ ﻓﺮﺯﻧﺪﺗﺎﻥ ﺳﻼﻣﺘ ﻭ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺧﻮﺷ ﺭﺍ ﺁﺭﺯﻭ ﻣ ﻨﻢ.
یک ﻫﻔﺘﻪ ﺲ ﺍﺯ ﺍﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺩﻭﻭﻧﺴﻨﺰﻭ ﺩﺭیک ﺑﺎﺷﺎﻩ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺻﺮﻑ ﻧﺎﻫﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﻪ یکی ﺍﺯ ﻣﺪﺮﺍﻥ ﻋﺎﻟ ﺭﺗﺒﻪ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻠﻒ ﺑﺎﺯﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﺰ ﺍﻭ ﻧﺰﺩ ﻣ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣ ﻮﺪ:ﻫﻔﺘﻪ ﺬﺷﺘﻪ ﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺑﻪ ﻫﺎ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺎﺭﻨ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻃﻼﻉ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺲ ﺍﺯ ﺑﺮﺩﻥ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﺎ ﺯﻧ ﺻﺤﺒﺖ ﺮﺩﻩ ﺍﺪ.
ﻣ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻋﺘﺎﻥ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﻪ ﺁﻥ ﺯﻥ یک ﻼﻫﺒﺮﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻭ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﺾ ﻭ ﻣﺸﺮﻑ ﺑﻪ ﻣﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻠﻪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻫﻢ ﻧﺮﺩﻩ.
ﺍﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﺐ ﺩﺍﺩﻩ، ﺩﻭﺳﺖ ﻋﺰﺮ!
ﺩﻭ ﻭﻧﺴﺰﻭ ﻣ ﺮﺳﺪ:ﻣﻨﻈﻮﺭﺗﺎﻥ ﺍﻦ ﺍﺳﺖ ﻪ ﻣﺮﻀ ﺎ ﻣﺮ ﻫ ﺑﻪ ﺍ ﺩﺭ ﻣﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟
- ﺑﻠﻪ ﺎﻣﻼ ﻫﻤﻨﻄﻮﺭ ﺍﺳﺖ.
ﺩﻭ ﻭﻧﺴﺰﻭ ﻣ ﻮﺪ:ﺩﺭ ﺍﻦ ﻫﻔﺘﻪ، ﺍن ﺒﻬﺘﺮﻦ ﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ ﻪ ﺷﻨﺪﻡ
درباره این سایت